مصرف: عبارت است از مخارجی که در کالاها و خدمات مصرفی به منظور ارضاء فوری مصرف کننده صورت میگیرد. به عبارت دیگر مصرف به کارگیری و استفاده از کالاها و خدماتی در جهت اجابت خواستههای فرد در کوتاه مدت به صورتی که کالاها و خدماتی در جهت اجابت خواستههای فرد در کوتاه مدت به صورتی که کالاها و خدمات مصرف شوند و اثری از آنها باقی نماند.
فرهنگ: مقصود از فرهنگ چگونگی و روش انجام و عینیت یافتن موضوعی مشخص است. چگونگی رفتار و کنش در قلمروی مشخص، ریشه در اعتقادات، باورها، دانش و معلومات و در مجموع پذیرفتههای مشترک اعضای جامعه دارد. مثلا وقتی سخن از فرهنگ مصرف کالاهای داخلی به میان میآید منظور نوع نگرش، دانش
و اعتقادات درونی شده مردم در مورد مصرف کالاهای داخلی در مقابل کالاهای تولید خارج میباشد.
ادگار شاین در مورد مفهوم فرهنگ میگوید: «فرهنگ ساخته یک گروه انسانی است، هر کجا که یک گروه دارای حد کافی از تجارب مشترک باشند فرهنگ شکل میگیرد.»
اهمیت آموزش و پرورش
اینکه آموزش و پروش برای افراد جامعه امری ضروری، مهم و مفید است موضوع تازهای نیست. قبل از ظهور اسلام و مسیحیت دانشمندان متعددی به اهمیت آموزش و پرورش پی برده و گسترش و توسعه آن را توصیه نمودهاند.
در ایران نیز آموزش و پرورش از نقش اساسی برخوردار بوده است و همه شعرا، اندیشمندان و صاحبنظران
در مورد فراگیری علم و دانش توصیههای فراوان نمودهاند. با گرویدن ایرانیان به دین مبین اسلام و پیروی
از پیامبر (ص) و ائمه معصومین (ع) پیشرفت قابل ملاحظه و چشمگیری در زمینه آموزش و پرورش داشتهاند.
حضرت امام علی (ع) میفرمایند: «هر کس به من کلمهای یاد داد به درستی که مرا بنده خود ساخت.»
یا در جایی دیگر میفرمایند: «قلبها بسان ظرفهایی هستند که بهترین آنها، فراگیرترین آنهاست.» [1]
آدام اسمیت [2]یکی از اقتصاددانان معتبر بر این عقیده است که: « آموزش افراد در واقع نوعی سرمایهگذاری در آنهاست و انسانها با آموزش به سرمایه مبدل میشوند و همچنین سرمایهگذاری در آموزش دارای بازده مثبت اقتصادی است.» [3]