از مشارکت سیاسی اجتماعی زنان معاصر ایران و از حضور آنان در دفاع از کشور، زیاده سخن گفته می‌شود اما کمتر،مصداقی از آن ارائه می‌شود. حوادث پس از پیروزی‌انقلاب اسلامی و به ویژه دفاع مقدس نیز از این قاعده مستثنی نیست.آیا سخن از مشارکت زنان بسیجی ،یک تعارف سیاسی است؟اگر تعارف نیست مصداق‌های آن چیست؟ مقاله حاضر می‌کوشد گوشه ای از فعالیت‌های همه جانبه زنان بسیجی را در دفاع مقدس به مثابه یکی از مهم ترین وقایع این مرز و بوم، به تصویر بکشد در متون تاریخی، اغلب از نقش حرمسرایی زنان درباری و از تأ ثیر زنان غرب و شرق زده یا به اصطلاح روشنفکر بر تحولات اجتماعی سخن به میان آمده، ولی زنانی که در حادثه گریبایدف ، جنبش تنباکو ،نهضت مشروطه ، کشف حجاب ، قیام 30 تیر 1331 و ... مشارکت داشته اند ،توده زنان مسلمانی بوده اند که گوش به فرمان مراجع تقلید و به منظور انجام تکلیف شرعی و الهی پا به میدان مبارزه گذاشتند. از دهه 1340 تا پیروزی انقلاب اسلامی ،این زنان حضور گسترده تر و مستمرتری از خود نشان دادند ، علت آن ، اولا : خودباوری بیشتری بوده که امام خمینی )ره( در زنان پدید آورد.ثانیا: لبیک آنان به دعوت امام برای حضور سیاسی اجتماعی بوده است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، زنان هنوز نیاسوده و خستگی یک مبارزه طولانی علیه رژیم پهلوی را از تن بیرون نکرده بودند که بار دیگر بر خود تکلیف دیدند برای دفاع از انقلاب، به ایفای نقش‌های تازه‌تر و مؤ‌ثرتر در عرصه‌های جدیدتر بپردازند، از این رو، شرکت در بحران‌هایی که در گوشه و کنار کشور،بویژه در کردستان و بر پا شد، را جزء وظیفه خود دانستند، ولی آنچه بعد از حدود 1/ 5 سال پس از پیروزی، زنان را به کمک و مساعدت بیشتر طلبید، دفاع مقدس است که هشت سال نظاره‌گر رشادت‌های زنان و مردان این مرز و بوم بود،بنابراین،و به علت گستردگی فداکاری زنان در عرصه دفاع مقدس، احصأ همه آن ایثارگری‌ها ممکن نیست، و در هر نوشته‌ای و در این نوشته تنها می‌توان به بخش کوچکی از آن اشاره کرد:
درباره
خاطره , خاطره ای ماندگار از یک معلم بسیجی ,
خاطراتی جذاب از معلم بسیجی مسعود فرشید نیا